De laatste ontwikkelingen

Marit is weer beter! Vorige week heeft Marit weer een oorontsteking gehad. Het begint meestal onschuldig, maar met de dag wordt ze zieker: eerst oorpijn wat met een paracetamol nog goed te bestrijden is vervolgens hoge koorts, lusteloosheid en uiteindelijk ligt ze hele dagen op de bank te slapen of te huilen van de pijn. Dus het eindigd met een bezoekje aan onze huisarts, die inderdaad een flinke ontsteking constateert en weer een antibioticakuur voorschrijft. Aangezien dit al het zoveelste kuurtje is heb ik in overleg met de huisarts besloten naar de KNO arts te gaan om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Gelukkig heeft ze geen problemen met het innemen van de paracetamol en de antibioticakuur en knapt ze zeer snel op van zo'n kuur. Vandaag ging ze weer vrolijk naar school. Vanmiddag zijn we nog naar opa Kees en oma Trudi geweest en vanavond na het eten en het bad heeft Marit mij weer eens een verhaaltje voorgelezen op haar bed. Onvoorstelbaar dat ze precies weet wat ze moet vertellen bij elke bladzijde, ik zou bijna denken dat ze al echt kan lezen.

Dat Jesper goed kan voetballen vinden wij natuurlijk zonder twijfel, maar horen we ook vaker van buitenstaanders. We vonden het nu eens tijd worden dat hij thuis gaat trainen in zijn echte voetbaloutfit (enigszins gestuurd door oom Eric, die pro Amsterdam is) . Hij is erg enthousiast en heeft een redelijk hard schot. Vooral voor zo'n tenger mannetje sta ik steed versteld hoe hard hij tegen de bal schopt. Samen met papa en Marit kan hij urenlang vermaken op het net aangelegde gras in onze achtertuin. Misschien hebben we hier wel te maken met de toekomstige spits van Ajax.


Vandaag weer een mijlpaal in het leven van Finn, want hij begint te kruipen! Op zijn handen en knieen hobbelt hij vooruit totdat zijn armpjes net iets meer kracht geven en hij zich weer achteruit duwt. Het leuke is dat als hij de smaak van iets te pakken heeft hij door blijft gaan. De felle blik die hij dan in zijn ogen heeft zorgt er voor dat hetgeen hij wilt ook daadwerkelijk lukt. Verder heb ik het idee dat er mogelijk een tandje begint te komen. Sinds een week bijt hij continu op zijn handjes en als hij lacht zie je 2 witte streepjes in zijn onderkaakje. Goed bekijken lukt haast niet, want als je probeert te kijken steekt hij snel zijn tong uit.
Al met al ben ik weer erg trots op ze en hoop dat we 2 oktober bij de KNO arts voor Marit haar oorproblemen een oplossing kunnen vinden.

Esther.